پژوهشگران استرالیایی در بررسی جدیدی، گروهی از ربات‌های شناور را به کار گرفته‌اند تا فرآیند تشکیل "برف دریایی" را مورد بررسی قرار دهند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) و به نقل از گیزمودو، شاید برخی از مناطق آنقدر گرم باشند که یک کریسمس برفی در آنها پیش نیاید اما در اعماق اقیانوس همیشه "برف" می‌بارد. منظور از بارش برف در اقیانوس، همان پدیده "برف دریایی"(marine snow) است که طی وقوع آن، بقایای بیولوژیکی مانند خاک، فیتوپلانکتون‌های مرده، جلبک‌ها و حتی تکه‌های مدفوع از لایه‌های بالاتر به اعماق آب می‌ریزند.

برف دریایی، هدف مهمی در تنظیم آب و هوا و تامین مواد مغذی مورد نیاز برای بقای زندگی در کف دریا به شمار می‌رود. ۲۰ دانشمند "موسسه پژوهش‌های دریایی و جنوبگان"(IMAS) استرالیا به همراه پژوهشگران چندین دانشگاه، برای درک بهتر این موضوع، ربات‌هایی را به اعماق اقیانوس منجمد جنوبی فرستادند تا این فرآیند عجیب اما مهم را مورد بررسی قرار دهند.

مواد مرده‌ای که برف دریایی از آنها تشکیل شده است، عمدتا از کربن تشکیل شده‌اند و هنگامی که به کف اقیانوس می‌ریزند، دی‌اکسید کربن موجود در جو را نیز جذب می‌کنند. داده‌ها نشان می‌دهند که این مواد، سالانه صدها میلیون تن از ترکیبات گرم‌کننده زمین را به دام می‌اندازند. همچنین برف دریایی، منبع بزرگی از مواد مغذی است که در غیر این صورت در دریا وجود نخواهند داشت. بدون وجود این مواد، زندگی در بستر دریا بسیار دشوار خواهد بود.

پژوهشگران در این پروژه، ربات‌هایی را به کار گرفتند که به کاوشگرهایی برای ردیابی و بررسی مجهز بودند تا بتوانند تبدیل شدن بقایای مواد به برف دریایی و شناور شدن آنها در اعماق اقیانوس را تجزیه و تحلیل کنند. پژوهشگران همچنین به اندازه‌گیری مقدار کربنی پرداختند که برف دریایی در اقیانوس منجمد جنوبی جذب می‌کند و عواملی را بررسی کردند که به جذب کم یا زیاد گاز گلخانه‌ای روی سطح منجر می‌شود.

"فیلیپ بوید"(Philip Boyd)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ناوگان شناورهای رباتیک ما طی سفر خود از حسگرهای زیستی نوری استفاده کردند تا از تراکم جلبک‌ها در اعماق متفاوت عکسبرداری کنند. هنگامی که این ربات‌ها به سطح اقیانوس بازگردند، داده‌های خود را بلافاصله از طریق ماهواره به ما منتقل می‌کنند.

این نخستین سفر با تمرکز بر برف دریایی خواهد بود که مشاهدات انسان را با داده‌هایی که به واسطه ربات‌هایی دریایی و فناوری‌های ماهواره‌ای جمع‌آوری شده‌اند، ادغام می‌کند.

بوید افزود: این موضوع کمی شبیه به این است که ستاره‌شناسی تاکنون فقط موفق شده یک ستاره را ببیند اما ناگهان امکان دیدن کهکشان به صورت سه‌بعدی برای او فراهم می‌شود.

"پاتریشیا یاگر"(Patricia Yager)، استاد علوم دریایی "دانشگاه جورجیا"(University of Georgia) در مورد این پژوهش گفت: من با هیجان در انتظار نتایج این سفر هستم. مدت‌هاست که دانشمندان به بررسی برف‌های دریایی مشغول هستند اما این تجهیزات رباتیک تاکنون در دسترس نبوده‌اند و روش‌های بررسی کنونی نیز قابلیت‌های چشمگیری دارند.

یاگر ادامه داد: این پژوهش در زمان مهمی در حال انجام شدن است زیرا می‌تواند نحوه تغییر تولید برف دریایی به خاطر تغییرات اقلیمی را مشخص کند. بررسی‌ها نشان می‌دهند که طی ۵۰ سال گذشته، برف دریایی بیشتری تولید شده است.

در هر حال، این شرایط ممکن است در آینده و با گرم‌تر شدن زمین تغییر کند. هنگامی که آب‌های سطح اقیانوس گرم می‌شوند، ادغام شدن آنها با آب‌های سردتر زیرین، دشوار خواهد بود زیرا آب گرم‌تر چگالی کمتری نسبت به آب سردتر دارد. همین موضوع می‌تواند غوطه‌ور شدن مواد مورد نظر را در اعماق دریا را دشوارتر کند.

مطالعات همچنین نشان می دهد که اقیانوسها نظیر اقیانوس منجمد جنوبی به دلیل ترکیب دمای بالاتر و اسیدی شدن آب شاهد کاهش فیتوپلانکتونها بوده اند، زیرا آب کربن دی اکسید بیشتری را از فعالیت های انسانی جذب میکند. این موضوع برای سرنوشت برف دریایی مهم است. بخشی از مغذی بودن برف دریایی به این دلیل است که موجودات ریز از انرژی نور خورشید برای دریافت کربن، نیتروژن و سایر مواد لازم برای زندگی استفاده می‌کنند. اگر میزان مغذی بودن فیتوپلانکتون‌هایی که به برف دریایی تبدیل می‌شوند، کاهش یابد، اقیانوس‌ها نیز کربن کمتری را جذب می‌کنند و زندگی در بستر اقیانوس به خطر می‌افتد.

انتهای پیام